dönülmek istenen zamanlar

istisnasız çocukluktur. bir de lisedir:(

onun yanımda olduğu zamanlar.

uyuyo numarası yapıp annemin beni kucağında yatağıma götürmesini beklediğim günler

babamın hayatta olduğu zamanlar

abimle dalaştığım zamanlar.. sabahı düşünmediğim kadar küçüklüğüme dönmek isterdim. annemle arkadaşlarına gidip yediğim pastaları özledim. gri bisikletimi özledim,her düştüğümde açılan yaralarımın annemin öpmesiyle kapandığı günleri özledim. dedemin bana oyuncak aldığı beraber oynadığımız günleri özledim. pembe oturağımı,küçük beyaz sandalyemi özledim. evin yanındaki kuyudan düşerim diye korka korka geçtiğim zamanları özledim. evin önündeki ağaca tırmanıp annemleri korkuttuğum günleri özledim. evden yumurta çalarak yaptığım çamur pastalarını özledim... şimdi bunlardan çok uzaktayım,büyüdüm,uzaklaştım herşeyden. yakın olmayı özledim..

eskiden bolu-istanbul arası çok yolculuk yapardık.ben en çok bizim eski tofaş şahinin bagajla cam arasında uyumasını severdim...

ilkokul 1.sınıftayken bazı sebeplerden dolayı 2.dönem başka bir okula geçmek zorunda kalmıştım.yeni okul yeni öğretmen yeni arkadaşlıklar vs.çocuğuz tabi o zamanlar sana silgi veren naber diyen kutu kutu pense oynadığın çocuğa aşıkmışsın sanıyorsun hatta betimlemek gerekirse annemin babamı sevdiği gibi falan diye düşünüyorsun.neyse ben de sınıftan a.b adlı bir çocuğa farklı hısler besliyorum.çünkü tek arkadaşım o ve sınıfın en uzunları oldugumuz için yanyana oturuyoruz.bu böyle 5.sınıfa kadar devam etti büyüdükçe hislerde falan bir artma meydana geliyor neyse 5.sınıfın sonunda yıl sonu gösterisi yapacagız ingilizce bir tiyatro oynayacağız sınıf öğretmenimiz anlatıyor bir aile olacak çocuklar vs çocuklar şunlar şunlar olacak anne b (yani ben) olacak baba a.b olacak. duydum ama nasıl mutluyum neyse gösteriyi yaptık bitti son olarak tango yapacagız sahneye çıktık heyecandan öleceğim annem babam ablam herkes bizi izliyor.o gün a.b elimi tutup dans etmeye başladığımızda bana 'çok güzel olmuşsun'demişti ben de ona 'cok yakışıklı olmuşsun'demiştim ve böyle sadece bakışarak güldüğümüzden dolayı dans etmeyi unutmuştuk belki cocukca rezil olmuştuk ama sözlerle her şeyi unutmak paha biçilemezdi.son olarak bu ana geri dönmesekte tekrar yaşasak ?

magnum aldığımda zengin hissettiğim zamanlar

nisan 2016

tüm çocuklarla toplanıp, hunharca misket ve taso oynadığımız zamanlar

hiçbir şeyin farkında olunmadığı zaman ne zaman büyüyüp hayatın kötülüğünü anladım o vakittir çocuk olmak isterim yaşasın mahalleler arası yapılan futbol turnuvası!!

2 nisanı 3 nisana bağlayan gece, 01.00-05.00 arası

muhakkak çocukluğum ama özellikle asmalara tırmandığım, tarzaniye olduğum zamanlar. her şey o zamanlar güzeldi..

sene 1974 , ben daha tohumum o zamanlar.

sabahın 6'sında uyanıp mal gibi akşama kadar çizgi film izlediğim zamanlar... sonra okul başladı her şey b*ka sardı falan biliyonuz

çocukluk falan hep unutmadığın anılarla dönmek istediğiniz zamanlarla doludur ama . ben çocukluğuma değil de 09.10.2011 pazar gününe dönmek isterdim... sayıların ardışık olması değildir düzen bence... sayılar asal oluyor , rasyonel oluyor , devirli ondalık oluyor ama. ardı ardına dizilmiş 9 10 11 sayılarının oluşturduğu tarih beni benden alıyor. dost kazandım dost diye haykırmak geliyor içimden...

bugün yıllık için fotoğraf çekindik. bütük dönem cübbeli cübbeli okulda gezdi. çok komik anlar oldu. hiç bu kadar eğlenmedim. bu kadar eğleneceğimi de düşünmüyodum. sıcağı sıcağına bugünü tekrar yaşamak isterdim. onunla daha fazla göz göze gelmek isterdim. onunla karşılıklı çiftetelli oynamak isterdim.

tek derdimin üstüm başım çamur olunca annemden nasıl saklarım diye düşündüğüm zamanlara dönmek isterdim. çok masumduk be...

hafta sonu beyblade izlemek için sabah 8 de kalktığım zamanlar

nefes almanın ağır gelmediği, sabahları "yine mi?" demeden uyanabildiğim herhangi bir zaman, hiç fark etmezdi gerçekten.

sobanın yanında kitap kapladığımız kış geceleri be..

geçen emmioğlu nun düğünü. halay başı olacaktım olamadıydım

babamın gelecem deyip gerçekten geldiği zamanlar

2014 ankara'sının sıcak bir 24 haziran günü.

ailemle birlikte yer sofrasına oturup 1 ekmeği 4 kişi paylaştığımız zamanlara dönmek isterdim de, dönülmez akşamın ufkundayız kardeşim. mutluluğu parayla satın alamıyoruz...

onun olduğu zamanlar.

anamin karnında tohum olduğum zamanlar.

benden sonraki sperme yol vermediğim zamana

o özel geceye dönmek istiyorum 😍

olmak istediğim yerdeyim..

lise son o büyük sinava aylar kalmış biz sokaklardayız cebimizde 3 lira istanbul bizim ver yansın

sessiz bilginin sözlükte olmadığı zamanlar ne güzel zamanlardı...

yıl 2013..

sevdiğim ve canımı yakabilen tek şeyin bisikletim olduğu zamanlar

keşkeeeee

mutsuzken mutlu olduğun zamanlar...

sanırım 12 kasıma dönmek mahalledeki arkadaşlarımla son defa oyun oynamak isterdim çünkü o gün mızıkçılık yapıp evden çıkmamıştım depremden önce de köye çıkmıştım geri döndüğümde arkadaşlarım bir daha dönmemek üzere gitmişlerdi

eğer bir şey kaderimizde varsa ve olacaksa en az hasarla atlatmak için 2014, değiştirme şansımız varsa 2012. her şey olacaksa ve hiçbir şeyi değiştirme şansımız yoksa olan tüm kötülüklerin içindeki güzel günler için 2017.

2019 ekim-2020 Mart Mükemmel zamanlar değildi belki ama keyifliydi. Güzeldi. Şimdi durup düşününce, o zamanla bu zamanları karşılaştırınca böyle aniden, çok korkunç geliyor içinde bulunduğumuz durum. Bundan daha korkunç olansa belki de bir daha eski halimize, o zamanlara hiç dönemeyeceğimiz gerçeği.

İstemiyorum. Bir an önce bitse de gitsek.

Bugünlerim hariç her güne dönmek isterim:(

bu soruya verecek herhangi bir cevap bulamamak kötü bir hismiş.

Sadece bol güneşli bir günde canım arkadaşlarımla çayır çimende oturup sohbet etmek istiyorum sadece bu kadarr noluur

Sene 2008, sabah annem beni anneanneme bırakmış işe gitmiş ve sabahın köründe televizyonda pembe panter izliyorum. Her şeyimi veririm bu zamanlara dönmek için

Tek derdimin oyuncak bebeğime kıyafet dikmeye çalışmak olduğu zamanlara dönebilsem keşke